เย่ชิงชิงต้องการจูบเธอเพียงครั้งเดียว แต่มันง่ายมากที่จะจูบเธอ และเธอก็รู้สึกลังเลเล็กน้อยที่จะปล่อย อย่างไรก็ตาม มันเป็นการจูบ ไม่ว่าจะน่าอายแค่ไหน เธอก็ผ่อนคลายและเลียนแบบวิธีที่เขาจูบเธอตามปกติ เธอเหยียดลิ้นของเธอออกอย่างระมัดระวังและกวาดไปรอบๆ ริมฝีปากของเขา จากนั้นจึงเลื่อนมันเข้าไปในริมฝีปากของเขาอย่างว่องไว

เย่ชิงซินไม่กล้าขยับอย่างรวดเร็ว แต่แขนเรียวทั้งสองข้างของเธอยังคงจับเขาไว้อย่างมั่นคง

เดิมทีมันเป็นปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ที่แทบจะไม่รวมอยู่ในขอบเขตของปัญหา แต่เมื่อมันถูกวางไว้ในกรณีของ Ye Qingqing มันกลายเป็นสิ่งที่ทำให้เธอเข้าไปพัวพันมากขึ้น เพียงเพราะอีกฝ่ายเป็นคนรักในวัยเด็กของ Xi Jinchen มาหลายปี และเธอยังคงหลงรักคนรักในวัยเด็กของเขามาหลายปีแล้ว ดังนั้นลืมมันซะเถอะ สิ่งสำคัญคือเมื่อพวกเขาพบกันครั้งแรก เธอสาบานว่าเธอไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับซีจินเฉิน และยังมีความตั้งใจที่จะรวมพวกเขาเข้าด้วยกัน

ซีจินเฉินมองดูเธอ ริมฝีปากของเขาค่อยๆ ยกขึ้น และรอยยิ้มของเขาก็เผยออกมาจนกระทั่งมีรอยยิ้มอันอบอุ่นที่ปลายคิ้วของเขา เขายืนขึ้นและเดินไปหาเธอ ดวงตาของเขาลึกราวกับออบซิเดียนเต็มไปด้วยความอ่อนโยน และทันใดนั้นเขาก็โน้มตัวลงและกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

“อา?” หัวใจของเย่ชิงซินเต้นรัว จากนั้นเธอก็มองดูใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิด เธอโล่งใจเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับเขา แต่เธอยังคงรู้สึกมีความหวังเล็กน้อยในใจ เธอส่ายหัวเพื่อขจัดความคิดยุ่งๆ ในใจ และบอกตัวเองว่าพวกเขาแค่ถามว่าคุณชอบงานแต่งงานกลางแจ้งหรือไม่ และไม่ได้ตั้งใจจะขอแต่งงานเลย

เขาปฏิเสธเธอโดยตรงโดยไม่ละอาย และยังมีแผนงานเพื่อหยุดเธอจากเหตุผลทั้งหมด และเขายังรู้ชัดเจนว่าเธอเพียงต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาบางอย่างที่ต้องเผชิญ

ซีจินเฉินวางสมุดวางแผนในมือของเขาอย่างใจเย็นและยกนิ้วขึ้นบนโต๊ะ “หากไม่มีข้อจำกัด คุณจะเลือกจัดงานแต่งงานที่ใด”

เจ้าสาวสวมชุดแต่งงานสีขาวบริสุทธิ์ จูงมือญาติๆ ก้าวไปบนพรมแดงยาว เดินช้าๆ ไปหาชายที่รักทีละก้าว ล้อมรอบด้วยสีเขียว ความรู้สึกสดชื่นและเป็นธรรมชาติช่วยดึงความสุขของงานแต่งงานออกมา

เย่ชิงซินรู้สึกเขินอายและรู้สึกละอายใจ

เย่ชิงซินตื่นเต้นมากจนคางของเธอแทบจะชนกระจกรถ เธอหันกลับมามองเขาด้วยความโกรธ “ซีจินเฉิน! ไม่มีดอกกุหลาบ แหวน จดหมายรัก และไม่มีข้อเสนออย่างเป็นทางการ คุณคาดหวังให้ฉันแต่งงานกับคุณเหรอ?” ฉันเห็นคุณต้องการจริงๆ! มากเกินไป!

ความไม่พอใจครั้งแรกที่พวกเขามีตั้งแต่พวกเขาพบกันก็หายไปอย่างเงียบ ๆ ในการจูบอันเร่าร้อน

เขาปล่อยให้เธอถูเขาให้แบนและล้อมรอบเขา แต่ยังคงมองเธออย่างลึกซึ้งด้วยสายตาของเขา เย่ชิงชิงไม่สามารถต้านทานการจ้องมองของเขาได้ และพ่ายแพ้อย่างรวดเร็ว

“อา?” หัวใจของเย่ชิงซินเต้นรัว จากนั้นเธอก็มองดูใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิด เธอโล่งใจเมื่อเห็นว่าไม่มีอะไรผิดปกติเกี่ยวกับเขา แต่เธอยังคงรู้สึกมีความหวังเล็กน้อยในใจ เธอส่ายหัวเพื่อขจัดความคิดยุ่งๆ ในใจ และบอกตัวเองว่าพวกเขาแค่ถามว่าคุณชอบงานแต่งงานกลางแจ้งหรือไม่ และไม่ได้ตั้งใจจะขอแต่งงานเลย

เมื่อเวลา สถานที่ และผู้คนเอื้ออำนวย แรงกระตุ้นนี้ก็ยิ่งแข็งแกร่งขึ้น เธอลังเล ยืนเขย่งปลายเท้าแล้วกดจูบที่ริมฝีปากของเขา

แค่คิดก็ทำให้มีความสุขได้แล้ว

ซีจินเฉินดูเหมือนกังวลว่าเธอจะคิดมากเกินไป จากนั้นจึงกล่าวเสริม: ฉันชอบมันมาก

เขาปฏิเสธเธอโดยตรงโดยไม่ละอาย และยังมีแผนงานเพื่อหยุดเธอจากเหตุผลทั้งหมด และเขายังรู้ชัดเจนว่าเธอเพียงต้องการหลีกเลี่ยงปัญหาบางอย่างที่ต้องเผชิญ

ซีจินเฉินดูเหมือนกังวลว่าเธอจะคิดมากเกินไป จากนั้นจึงกล่าวเสริม: ฉันชอบมันมาก

เสียงยืนยันของเขาดังมาจากเหนือศีรษะ เย่ชิงซินตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นใบหน้าของเขาก็แดงก่ำ

พิธีแต่งงานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และขั้นตอนต่อไปคือการเตรียมการอย่างเป็นระเบียบและรอให้งานแต่งงานมาถึง

Xi Jinchen ขมวดคิ้ว เธอพูดถูก หากพวกเขาจัดงานแต่งงานที่รีสอร์ทการเตรียมการก่อนหน้านี้จะไม่มีประโยชน์ ใครจะโง่พอที่จะย้ายทุกอย่างจากโรงแรมหนึ่งไปอีกโรงแรมหนึ่ง? !

พิธีแต่งงานได้เสร็จสิ้นลงแล้ว และขั้นตอนต่อไปคือการเตรียมการอย่างเป็นระเบียบและรอให้งานแต่งงานมาถึง

เย่ชิงชิงตกตะลึงอีกครั้ง เธอต้องบอกว่าเธอคิดมากไป คำถามที่เขาถามนั้นคลุมเครือจริงๆ ทุกคนคงสงสัยว่าเขาจะขอเธอแต่งงานหรือไม่

เขาอดหัวเราะไม่ได้เมื่อมองดูน่ารักและไร้เดียงสาของเธอ ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความสิ้นหวังและความรักอันลึกซึ้ง